آوازخوانِ کشف ها

خویش یافتگان، رستگارانند. 

پیدا کردنِ الگوهای فردی، ساختن یک چارچوبِ ویژه برای خویش، سهل ممتنعی ست، که اگر میسر شد، قزل آلای رنگین کمانی خواهی بود، افتاده ی نترسی، در مسیر آبهای آزاد، بی که راهت را گم کنی، بی که از سبدِ بی نهایت مسیرهای موجود، به اسراف بیفتی، مسیرِ آگاهانه ی خویش را خواهی رفت، دیدنی ها، شنیدنی ها و دانستنی هایت را خواهی دید، خواهی شنید و خواهی دانست. بعد، همان الگوی عالیِ خویش یافته ات، هدایتت می کند به مقصدی، که مبدأ است و مبدأ نیست.