اسپرینگ شاتو

خزانِ لاغریستی

تو طعمِ تلخ آزموده نیستی،

بهار، در قفای تو...

به رنگ آب و آتش و جنون و خون،

مدیحه خوانِ مبهمی ست

کهنه جان و پرشکیب،

خزان لاغریستی

بهار، در ردای توست.

...

حلقه ها، آفریده در بینهایت اند. بدانی یا ندانی، هزار تَنی و بلکه بیشتر؛ دستت را رها نکن، به فضای بلاتکلیف، اعتماد نیست. می‌روی و حتی یک تَن، باقیبه نمی مانی.

یک چیز بی‌ربط راستی، هیچ آدمی را صبر نمی‌کنند، بزرگ شود که معلوم بشود کیست و برازنده ی چه نامی. اسم، فقط قراردادیست برای تشخیص، پس زیاد سخت نگیرم...